Tijdens een drukbezochte presentatie in zijn eigen Maasbree werd op zondag 5 oktober jl. Ton van Reens nieuwste roman Thuisreis ten doop gehouden.

Onderstaand verslag stond niet veel later op de website van Uitgeverij In de Knipscheer.

Rauwe dagelijkse werkelijkheid vermengd met zoete dromen

(…) De verhalen van Ton van Reen zijn gedrenkt in de rauwe, dagelijkse werkelijkheid, vermengd met zoete dromen, lieflijke sprookjes, bizarre fantasieën en gebeurtenissen, de dood als monster én geliefde, de onbegrepen wereld waarin dieren leven.

En steeds neemt de schrijver het op voor degenen die het niet getroffen hebben, de kansarmen en misdeelden, de mensen die altijd de hardste klappen krijgen. Hij doet dat met, zoals hij zelf beweert, het enige wapen dat hij bezit: de taal. (…) 

Een weerkerend thema

Nu wordt ‘Thuisreis’ ten doop gehouden. Zoals altijd ligt er bij Ton van Reen een waar gebeurd verhaal aan ten grondslag, waarin een familiegeschiedenis, ouder worden, liefde en dood, verlies, onrechtvaardigheid, gedachten over wat het leven heeft gebracht, een rol spelen. (..) Misschien is het wel een weerkerend thema bij Ton van Reen.

Ook in deze roman laat hij een wereld verschijnen die aan het eind vanzelf weer verdwijnt. Wat blijft is niet de reis van een mens, de ontdekking van de wereld, maar de ‘Thuisreis’. Je zou het iedereen gunnen. Even ontsnappen uit het keurslijf van de tijd, weg van de waan van de dag, om jezelf eerlijk in de ogen te kijken, in jezelf te keren, in een wereld die verloren leek, in het besef dat wie niet af en toe een thuisreis onderneemt, verdwaalt en zichzelf kwijtraakt.

Lees hier de hele presentatietekst
Meer over ‘Thuisreis’
Meer over Ton van Reen bij Uitgeverij In de Knipscheer

«Ook in deze roman laat hij een wereld verschijnen die aan het eind vanzelf weer verdwijnt. Wat blijft is niet de reis van een mens, de ontdekking van de wereld, maar de ‘Thuisreis’.»

~ Peter Lenssen

Over ‘Thuisreis’ van Ton van Reen op Boekenkrant, 17 oktober 2025:

In ‘Thuisreis’ laat Ton van Reen zien dat ouderdom niet enkel draait om lichamelijke aftakeling, maar vooral om herziening – om het herzien van keuzes, liefdes en stilgevallen dromen. Thomas Waagmeester keert terug naar zijn geboortedorp, maar reist in wezen naar binnen. Hij wordt vergezeld door zijn herinneringen, zijn overleden geliefden en de schimmen van keuzes die ooit zijn leven bepaalden.

Sober maar zintuigelijk

Wat volgt, is een melancholische, zintuiglijke roman over verlies, verboden liefde en het verlangen om eindelijk vrede te sluiten met het eigen leven.  (…) Van Reen speelt subtiel met de grens tussen realiteit en verbeelding. Thomas hallucineert, voert denkbeeldige gesprekken met zijn overleden vrouw en zoon. Deze hallucinaties zijn pogingen om de chaos van herinnering te ordenen. Zijn stijl is sober maar zintuiglijk. (…)

Van Reen weet te ontroeren vooral als later blijkt hoe de geschiedenis van Thomas echt in elkaar steekt.

Iedere zin ademt in ‘Thuisreis’. (…)

Aan het einde wil Thomas een boek schrijven over liefde – “een lesboek voor verloren vaders.” Daarmee sluit Van Reen de cirkel: schrijven wordt herinneren, herinneren wordt verzoenen.

‘Thuisreis’ is een gelaagde roman. Het is een boek dat laveert tussen verleden en heden, feit en fictie, liefde en spijt. De toon is mild, maar nooit sentimenteel. Door de afwisseling van herinneringen, gesprekken en innerlijke monologen ontstaat een weefsel waarin elk draadje betekenis draagt.